Bericht negentien

Bron: De Volkskrant 25-08-09

Aleid Truijens

Blijk ik ineens vijanden te hebben die mij een 'Wilderiaans gedachtegoed' toeschrijven, en nieuwe vrienden die met mij de islam willen bestrijden. En dat alleen omdat ik vind dat een school als As Siddieq, waar kinderen dingen leren die in strijd zijn met de democratische rechtstaat, gesloten moet worden.

Maar het ging mij niet alleen om een orthodoxe moslimschool. Het is hoog tijd dat de vrijheid van onderwijs, zoals vastgelegd in artikel 23 van de grondwet, wordt bijgesteld.

Vrijheid van onderwijs, het klinkt mooi natuurlijk. Helaas betekent het geen vrijheid voor de ouders om een school te kiezen - bijzondere scholen mogen leerlingen weren- maar vijheid om scholen te stichten naar levensovertuiging, die in volkomen vrijheid te besturen en daar kinderen te leren wat de stichters goeddunkt. Dit alles blindelings gefincieerd door de overheid. Geen land ter wereld heeft zo'n onderwijswet. Het artikel dateert uit 1917 en was bedoeld als compromis in een politieke strijd van een eeuw terug. Nu staat hetzelfde artikel de integratie lelijk in de weg.

Je moet niet de grondwet veranderen om één type school, de orthodox-islamitische, te kunnen verbieden. Er zijn meer goede redenen om artikel 23 zoetjesaan af te schaffen, en daarmee het onderscheid tussen bijzondere en openbare scholen. Het gaat om principiele vragen: mag een school ideeen opdringen aan kinderen, of dat nu christelijke, joodse, islamitische of antroposofische ideeen zijn? Is het niet in strijd met de scheiding tussen Kerk en Staat dat de seculiere overheid religieuze scholen bekostigt? Driekwart van de scholen in Nederland heeft een confessionele gronslag, onevenredig veel. Maar ook de 58 procent kerkelijken die Nederland telt, kunnen heel goed hun geloof buiten school- en werktijd uitoefenen.

God heeft op school niets te zoeken. Er zijn uitstekende confessionele scholen, maar ook heel griezelige. Kinderen moeten worden beschermd tegen gevaarlijke lariekoek. Dat vrouwen minderwaardige wezens zijn bijvoorbeeld. Dat homoseksualiteit een enge ziekte is, dat het negroide ras laag ontwikkeld is, dat de Holocaust een verzinsel is en deze rechtsspraak niet de onze is. Nu zijn er scholen waar kinderen zulke dingen leren. Het ministerie weet het, de onderwijsinspectie weet het en niemand grijpt in.

Een school waar kinderen hun hoofddoekjes, keppeltjes en Bijbels bij de kapstok achterlaten en waar ze in de pauze samen hun koshere, halal, ecologische of hagelslagboterhammetjes eten, waar ze samen zwemmen en gymnastieken, wat is daar in godsnaam op tegen? Een school waren mensen van alle gezindten werken, die kinderen leren welke opvattingen en geloofsrichtingen er zoals in de wereld bestaan- wat een walhalla zou dat zijn, zo'n school. God, mocht Hij bestaan, heeft alle kinderetjes even lief en heeft hen uitgerust met een verstand en een vrije wil. Het is aan ons om ze dat verstand te laten ontwikkelen, zodat ze zelf kunnen kiezen.