Bericht tweeentwintig

The boys

Juf Piraat?

Bericht eenentwintig

Deze muziekstijl is rond de jaren ’70 in de arme wijk The Bronx in New York ontstaan. In deze wijk woonden toen veel Afro-Amerikanen en Latino’s.
De muziekstijl wordt ook wel een manier van leven genoemd.
De teksten van de liedjes uit deze muziekstijl gaan vaak over dingen die fout gaan op de wereld of over het leven.
De muziekstijl is zeer belangrijk geweest voor de laagste klasse uit arme woonwijken en andere achterbuurten. De muziekstijl heeft er voor gezorgd dat de inwoners van deze wijken en buurten een eigen stem hebben gekregen.

Bij de muziekstijl horen een aantal dingen, deze dingen worden ook wel de vier elementen van de muziekstijl genoemd. De vier elementen zijn;
-Breakdance (Een vorm van dans)
-Dj-en
-Rappen en beatboxen
-Graffiti. (Het maken van beeldende kunstwerken met spuitbussen.)

Enkele bekende Nederlandse artiesten uit deze muziekstijl zijn;
Ali-B, Brainpower en Opgezwolle.

Enkele bekende buitenlandse artiesten uit deze muziekstijl zijn;
2-Pac, 50-Cent en A Tribe Called Quest.

Bericht twintig

Een hele ochtend, van half negen tot half elf (twee uur, honderdentwintig minuten) om zelfstandig te werken en veel taken te maken.

Of

Een hele ochtend, van half negen tot half elf (twee uur, honderdentwintig minuten) om:

-Even te krassen op een blaadje (Als je de behoefte hebt om te krassen kan je dit beter op een blaadje doen dan in je schrift, anders wordt je schrift lelijk, krassend wachten dus dat deze behoefte over is.)

-Even die splinter uit je voet te halen (Constateren dat deze er zit, opzoek naar een pincet, en met deze pincet de splinter er uit kunnen krijgen)

-Even de gymmeester helpen te zoeken naar een rugbybal. (Toevallig kwam je deze meester tegen op de gang toen jij opzoek was naar de pincet en meesters kan je beter altijd te hulp schieten als zij daar om vragen.

-Even te hangen bij de computer. (Je hangt niet, je helpt. Je nieuwe klasgenoot weet nog niet hoe hij mooie letters boven zijn verhaal krijgt.)

-Even naar de wc te gaan. (Jij kan er ook niks aan doen dat je nooit moet voor schooltijd of tijdens de pauze's.)

-Even grondig je handen te wassen. (Je weet het maar nooit met die enge griep tegenwoordig.)

-Even grondig je neus te snuiten. (Verkouden was je ook al een tijdje.)

-Even nieuwe vullingen te halen bij de congierge. (Als je eenmaal gaat schrijven schrijf je liever met pen dan met potlood.)

-Even dat grappige plaatje uit het boek aan je vriend aan de andere kant van de klas te laten zien. (Het plaatje gaat over het thema!)

-Even te chillen met je andere vriend op de leesbank. ( Je overhoort hem het nieuwe dictee) ('Ga er dan niet bij zitten alsof je bijna in slaap valt!' - 'Ja maar juf, ik val ook bijna in slaap!')

-Even op zoek te gaan naar je dagplan. (Vrijdagmiddag lag deze echt nog in je laatje, of heb je hem toen ook nooit gevonden?)

-Even te bedenken hoe, en het uiteindelijk tekenen van het werkwoord Starten. (Voor je het werkwoord gaat ontleden kan je deze beter eerst tekenen.)

Even, even, even, even...............................

Je kan het natuurlijk ook zien als een kunst: de hele ochtend alles doen (met een behoorlijk excuus) behalve een taak af te krijgen.

Deze leerlingen heb ik eind vorig schooljaar serieus zelfstandig aan het werk zien gaan. Ben benieuwd of het nu weer een heel schooljaar kost om de motivatie terug te vinden.

Bericht negentien

Bron: De Volkskrant 25-08-09

Aleid Truijens

Blijk ik ineens vijanden te hebben die mij een 'Wilderiaans gedachtegoed' toeschrijven, en nieuwe vrienden die met mij de islam willen bestrijden. En dat alleen omdat ik vind dat een school als As Siddieq, waar kinderen dingen leren die in strijd zijn met de democratische rechtstaat, gesloten moet worden.

Maar het ging mij niet alleen om een orthodoxe moslimschool. Het is hoog tijd dat de vrijheid van onderwijs, zoals vastgelegd in artikel 23 van de grondwet, wordt bijgesteld.

Vrijheid van onderwijs, het klinkt mooi natuurlijk. Helaas betekent het geen vrijheid voor de ouders om een school te kiezen - bijzondere scholen mogen leerlingen weren- maar vijheid om scholen te stichten naar levensovertuiging, die in volkomen vrijheid te besturen en daar kinderen te leren wat de stichters goeddunkt. Dit alles blindelings gefincieerd door de overheid. Geen land ter wereld heeft zo'n onderwijswet. Het artikel dateert uit 1917 en was bedoeld als compromis in een politieke strijd van een eeuw terug. Nu staat hetzelfde artikel de integratie lelijk in de weg.

Je moet niet de grondwet veranderen om één type school, de orthodox-islamitische, te kunnen verbieden. Er zijn meer goede redenen om artikel 23 zoetjesaan af te schaffen, en daarmee het onderscheid tussen bijzondere en openbare scholen. Het gaat om principiele vragen: mag een school ideeen opdringen aan kinderen, of dat nu christelijke, joodse, islamitische of antroposofische ideeen zijn? Is het niet in strijd met de scheiding tussen Kerk en Staat dat de seculiere overheid religieuze scholen bekostigt? Driekwart van de scholen in Nederland heeft een confessionele gronslag, onevenredig veel. Maar ook de 58 procent kerkelijken die Nederland telt, kunnen heel goed hun geloof buiten school- en werktijd uitoefenen.

God heeft op school niets te zoeken. Er zijn uitstekende confessionele scholen, maar ook heel griezelige. Kinderen moeten worden beschermd tegen gevaarlijke lariekoek. Dat vrouwen minderwaardige wezens zijn bijvoorbeeld. Dat homoseksualiteit een enge ziekte is, dat het negroide ras laag ontwikkeld is, dat de Holocaust een verzinsel is en deze rechtsspraak niet de onze is. Nu zijn er scholen waar kinderen zulke dingen leren. Het ministerie weet het, de onderwijsinspectie weet het en niemand grijpt in.

Een school waar kinderen hun hoofddoekjes, keppeltjes en Bijbels bij de kapstok achterlaten en waar ze in de pauze samen hun koshere, halal, ecologische of hagelslagboterhammetjes eten, waar ze samen zwemmen en gymnastieken, wat is daar in godsnaam op tegen? Een school waren mensen van alle gezindten werken, die kinderen leren welke opvattingen en geloofsrichtingen er zoals in de wereld bestaan- wat een walhalla zou dat zijn, zo'n school. God, mocht Hij bestaan, heeft alle kinderetjes even lief en heeft hen uitgerust met een verstand en een vrije wil. Het is aan ons om ze dat verstand te laten ontwikkelen, zodat ze zelf kunnen kiezen.