Het schoolreisjeHoelang alle leerlingen zeker wisten dat wij naar het zwembad zouden gaan. Zelfs nog toen wij in de bus zaten. ‘Heb jij een zwempak mee dan?’ vroeg ik aan een leerling. Maar dat maakte niet uit, de eindbestemming bleef het zwembad. Totdat de enthousiaste buschauffeur ons goed bewaarde geheim verklapte.
Het Sprookjes- wonderland- bos kwam in de plaats voor het zwembad. Vanaf nu gilden alle leerlingen bij het zien van een boom langs de kant van de weg. ‘Dat is een bos juf. We zijn er toch.’
Hoe ik een leerling uit ‘mijn groepje’ na één minuut aanwezig te zijn in het park al kwijt ben. En hem, na een paniekerige zoekactie, vrolijk aantref in het groepje van zijn beste vriend.
De ‘Ik ruik mensenvlees!!!’ van de Grote Reus van Klein Duimpje is toch wel erg spannend en de Zeermeerminnen zijn zeker geen Ariël. Dat de Zeven Geitjes maar niet op onze waarschuwingen reageren terwijl de Grote Wolf al aan de deur staat.
Hoe leuk het treintje blijft, ook na het vierde rondje. Hoe een klein beetje regen de dag niet kan verpesten. Hoe wij veel te weinig tijd hebben en zo de Gelaarsde Kat missen en hoe heerlijk je even kan slapen in de bus na zo’n intensieve dag.
Hoe spannend het blijft om jezelf onder de stoelen in de bus te verstoppen. Ookal zijn wij tien minuten te vroeg weer terug op school en staat er nog geen moeder op het schoolplein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten